-
1 łódź
сущ.• корабль• ладья• лодка• судно• челн• чёлн* * *♀, Р. łodzi лодка;\łódź ratunkowa спасательная шлюпка; \łódź motorowa моторная лодка; \łódź podwodna подводная лодка
* * *ж, Р łodziло́дкаłódź ratunkowa — спаса́тельная шлю́пка
łódź motorowa — мото́рная ло́дка
łódź podwodna — подво́дная ло́дка
-
2 Łódź
сущ.• корабль• ладья• лодка• судно• челн• чёлн* * *♀, Р. łodzi лодка;\łódź ratunkowa спасательная шлюпка; \łódź motorowa моторная лодка; \łódź podwodna подводная лодка
* * *Р Łodzi ж -
3 podwodny
прил.• подводный* * *podwodn|yподводный;łódź \podwodnya, okręt \podwodny подводная лодка, подводный корабль
* * *подво́дныйłódź podwodna, okręt podwodny — подво́дная ло́дка, подво́дный кора́бль
См. также в других словарях:
łódź podwodna — {{/stl 13}}{{stl 7}} okręt wojenny specjalnej konstrukcji, umożliwiającej pływanie pod wodą i prowadzenie stamtąd walki za pomocą torped i rakiet {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łódź — ż V, DCMs. łodzi; lm M. łodzie, D. łodzi «mały statek wodny o płytkim zanurzeniu poruszany wiosłami, żaglem lub za pomocą silnika; służy do celów rybackich, sportowych i komunikacji wodnej» Łódź sportowa, motorowa, spacerowa. Spuszczono łódź na… … Słownik języka polskiego
podwodny — «istniejący, utworzony pod wodą; znajdujący się, przebywający pod wodą, zanurzony w wodzie» Skały podwodne. Podwodne części okrętu. Roztwiera paszczę otchłań podwodna, ginie z młodzieńcem dziewica. (Mickiewicz) ∆ wojsk. Okręt podwodny, pot. łódź… … Słownik języka polskiego
podwodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdujący się, istniejący stale pod wodą, odbywający się tam lub zdolny do długiego tam przebywania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podwodny świat. Podwodny wulkan. Podwodna podróż.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadpłynąć — dk Vb, nadpłynąćnę, nadpłynąćniesz, nadpłynąćpłyń, nadpłynąćnął, nadpłynąćnęła, nadpłynąćnęli, nadpłynąćnąwszy nadpływać ndk I, nadpłynąćam, nadpłynąćasz, nadpłynąćają, nadpłynąćaj, nadpłynąćał «płynąc zbliżyć się, przybyć dokądś; przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
okręt — m IV, D. u, Ms. okrętęcie; lm M. y «jednostka pływająca marynarki wojennej; potocznie także: duży statek morski» Okręt dalekomorski, transportowy. Okręt wojenny. Tył, przód, pokład, spód okrętu. Dowodzić okrętem. Płynąć okrętem. Okręt odbija od… … Słownik języka polskiego
storpedować — dk IV, storpedowaćduję, storpedowaćdujesz, storpedowaćduj, storpedowaćował, storpedowaćowany «zniszczyć coś torpedą, torpedami» Storpedować łódź podwodną, statek. przen. «nie dopuścić do czegoś, uniemożliwić wykonanie czegoś» Storpedować dyskusję … Słownik języka polskiego
wynurzyć — dk VIb, wynurzyćrzę, wynurzyćrzysz, wynurzyćnurz, wynurzyćrzył, wynurzyćrzony wynurzać ndk I, wynurzyćam, wynurzyćasz, wynurzyćają, wynurzyćaj, wynurzyćał, wynurzyćany «wydobyć na wierzch, na zewnątrz coś pogrążonego w płynie (najczęściej w… … Słownik języka polskiego